دفاع در برابر نقد وارد بر حق مالکیت علامت تجاری

همانطور که بیان شد پذیرش حق مالکیت در خصوص علائم تجاری معطوف به قائل شدن دامنه حق مالکیت است. به نظر می­رسد هر ملاکی برای تعیین این دامنه خودسرانه باشد مگر اینکه به نوعی دامنه حق با محاسبه رفاه اجتماعی محدود شود. به طور مثال ما می­توانیم برای مخترع کشتی بخار یک حق مالکیت دائمی قائل شویم تا مخترع از ساخت هرگونه کشتی بخاری که از این طریق کار می­کند، جلوگیری کند. اما برای تعادل بین منافع مخترع و افراد جامعه این حق مالکیت محدود شده است. درخصوص علائم تجاری نیز می­توان قائل به این شد که علائم تجاری فقط حقوقی را اعطاء می­کند که از استفاده رقابتی (استفاده از علامت روی کالای مشابه) ممانعت به عمل آورد، حقوقی که صرفاً از استفاده­های رقابتی و قیاسی جلوگیری کند، حقوقی که مانع هرگونه استفاده تجاری شود، حقوقی که از هر گونه استفاده از علامت ممانعت کند. پاسخ به اینکه کدام یک از این حقوق مذکور باید به صاحب علامت اعطاء شود تنها از طریق مراجعه به رفاه اجتماعی حل می­شود.

همچنین اینکه لاک در تئوری خود حق مالکیت را از طریق سلسلسه استنباطات منطقی توجیه کرده است. به این ترتیب که فرد مالک خویش است پس مالک کار خویش است.

به همین ترتیب با گسرتش این فرضیه، فرد استحقاق مالکیت بر آنچه از مشترکات که با کار خویش در آمیخته را نیز دارد. نقدی که برخی در توجیه حقوق علائم تجاری توسط نظریه لاک وارد کرده­اند در همین جاست که آنچه لاک مد نظر داشته کار یدی شخص بوده نه صرف سرمایه گذاری. علیرغم نقدی که بیان شد به نظر می­رسد که برداشت تعمیم یافته نظریه کار لاک بتواند توجیهی در حمایت از حقوق علائم تجاری باشد. آنچه مهم است همانطور که گفته شد این است که این نظریه هم دلیلی برای حمایت از کار مهم است همانطور که گفته شد این است که این نظریه هم دلیلی برای حمایت از کار یا سرمایه ارائه کرده و هم محدودۀ حمایت را مشخص کرده است.

درخصوص محدودیت مکانی علامت تجاری و تعارض آن با حق مالکیت، لازم به توضیح است که اندیشه­های اعتباری از پنج ویژگی برخودار هستند. اول اینکه ساخته و پرداخته نیاز انسان­اند. دوم، ما به ازاء خارجی ندارند. سوم، مشمول صدق و کذب نمی­شوند. چهارم، قابل لغو هستند و بالاخره پنجم، در زمان­ها و مکان­های مختلف می­تواند به اشکال متفاوت باشد. مالکیت نیز به عنوان موضوعی اعتباری مشمول همین معیارها می­گردد. پس درخصوص حق مالکیت بر علامت تجاری نیز هم قابلیت لغو مالکیت بر علامت بعد از سه سال عدم استفاده از علامت به جهت ویژگی چهارم قابل توجیه است و هم حق مالکیت بر علامتی که محدود به حوزه­های جغرافیایی و طبقات خاصی از کالا و خدمات است به جهت ویژگی پنجم قابل توجیه است.

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

92 − 85 =

Call Now Buttonمشاوره رایگان 02157731